Mini opowiadania różnego rodzaju

Przepraszam za to co zrobiłem. Proszę Kochanie wybacz mi. Tęsknię za tym co było. Tęsknie za Tobą. Myślałem, że tak będzie lepiej. Kocham Cię. Twój na zawsze  Jason Włożyłem list do koperty i dałem go mojemu feniksowi. Tęskniłem za moją kochaną Molly. Westchnąłem i położyłem się na łóżku. Myślałem co mi odpisze. - Jason złaź na kolacje! - krzyknęła na mnie moja o rok młodsza siostra Podniosłem się i z niechęcią poszedłem. Moja mama uważała, że Molly nie jest dla mnie, ale ja ją pokochałem. Zjadłem i z powrotem poszedłem na górę do pokoju. Na moim biurku leżał list. Wziąłem go i otworzyłem. Myślisz, że jedno głupie przepraszam wystarczy!? To się grubo mylisz! Nie wyskakuj mi tutaj z Kochanie! Tęsknisz tak!? Za mną!? A jak ja cię potrzebowałam to cię nie było! Wiesz jak ja się czułam, gdy pocałowałeś Minervę!? Czułam się jak ostatnia, najgorsza szmata, którą można kiedy się chce porzucić! Ty już lepiej nie myśl! Wiesz ile ja nocy przez ciebie przepłakałam!? Nie wiesz, bo cię to nie

Obudziłam się w skrzydle szpitalnym w szkole. Zobaczyłam, że przy moim łóżku siedzi Vivian. - Viv, mam pytanko. Dustin żyje? - powiedziałam słabym głosem - Żyje skoro jestem na łóżku obok. - zaśmiał się, a ja się słabo uśmiechnęłam Pielęgniarka przyszła i kazała opuścić salę naszym przyjaciołom. Podała nam leki i kazała odpoczywać. - Lil skoro i tak nie mamy co robić to może zagramy w 10 pytań? - zapytał się mnie Dustin - Spoczko. Zaczynaj. - powiedziałam - Jesteś z kimś w związku? - Nie. A ty? - Też nie. Podoba ci się ktoś? - Tak. Czemu Carlos się od was odwrócił? - Powiedział, że jesteśmy idiotami, bo nie potrafimy powiedzieć dziewczynom, które kochamy tego. Z którego jest rocznika? - Z waszego. To czemu się z nim przyjaźniliście? - Bo wydawał się spoko kolesiem, ale okazało się, że to nieprawda. Znam go? - Nawet bardzo dobrze. A tobie się ktoś podoba? - Tak. A od ciebie czemu się odwróciła Alexis? - Bo nie ubierałam się jak kobieta. Z której klasy jest? - zaśmiałam si

Obudziłam wcześnie i szybko przebrałam się w mundurek. Spakowałam książki do torby i poszłam na śniadanie. Nikogo jeszcze nie było, więc usiadłam i zjadłam w spokoju. Zauważyłam, że do sali wchodzi Carlos, Megan i Alexis. Przełknęłam ślinę i chciałam wyjść, ale mnie zatrzymali. - Teraz ci nikt nie może pomóc Lilith. - powiedział Carlos - Zobaczymy co da się zrobić z twoimi włosami. - powiedziała Alexis, a ja się przeraziłam Megan wyciągnęła ze swojej torby sztylet z rubinem i obcięła mi włosy. Moje włosy były do pasa, a teraz mam do ramion. - Masz za to co zrobiłaś! - wykrzyknęli na odchodne Usiadłam na podłodze, a łzy leciały mi po policzkach. Obcięli mi włosy. To nie może być prawda. Wstałam i poszłam na eliksiry. Byłam zdruzgotana i cieszyłam się, że jeszcze nikogo nie ma. Na dźwięk gongu przestraszyłam się. Po chwili przyszedł Leon z Doranboltem i weszliśmy do klasy. - Lil co ci się stało z włosami? - zapytał się mnie - Alexis, Megan i Carlos w jadalni gdy nikogo nie było ob

Siedziałam na plaży i patrzałam na zachód słońca. Wstałam, otrzepałam się z piasku i poszłam do domu, który był niedaleko. - Wróciłam! - krzyknęłam do mamy - Nareszcie! Ktoś długo na ciebie czekał. - powiedziała do mnie Westchnęłam i poszłam do siebie do pokoju. Tam była moja pzyjaciółka z dzieciństwa, Alexis. - Hej Alexis, przepraszam, ale zasiedziałam się na plaży. - powiedziałam do niej - Spoczko. Może pojedziemy jutro na małe zakupy do szkoły, co? Pamiętaj Lilith niedługo już koniec wakacji i przed ostatni nasz rok w szkole dla czarownic! - powiedziała i poszła Westchnęłam i poszłam coś zjeść. - Co chciała Alexis? - zapytał się mnie mój o rok starszy brat - Czy pójdę z nią jutro na zakupy. A co chcesz iść z nami Armin? - Nie dzięki. Pójdę z Carlosem i Dustinem. Pokiwałam głową i skończyłam swoją kolację. Poszłam do pokoju i zobaczyłam, że na moim biurku leży list. Otworzyłam go, a tam były dwa zdjęcia i list. Elo Lilith, Mam małe pytanko chciałabyś pójść ze mną na małe